stadsdichter heerlen

Het was een kloof
een blauwe stad
weggelegd voor later
een verlaten hol
vol nieuwsartikelen
en duistere stegen

halloheb jij enig gevoelvoor je levenik wil niet horendat je hettoch eigenlijk een beetjevoor lief neemthoe vaakmoest je dat ene dingnou echt latentoch weerdie bochtnet eventjesof veel te laatjij kijkt nuik bedien jouniet afgesprokenkijk jij naar mijgluren...

er gebeuren dingen

er staat een hossende menigte

Het is weer tijd

heerlen, heerlen, heerlen

He heb je het al gehoord

door de ramen kijken

ik zag je nog lopen in de stad

wij klagen de plaag weg