door Michelle Bracke | 28 feb 2017 | Michelle Bracke
we verlaten soms voortijdig, niet omdat wehet beu zijn maar omdat er iets voorbij komtdat past als een prima jaszoals je ’s ochtends een net ontwaakte stadinloopt, de zon die je nog aarzelend maarwarmhartig omarmt, in die gedachtewil ik afscheid nemenalvorens uw...
door Michelle Bracke | 21 dec 2016 | Michelle Bracke
er valt veel goeds te halen uit een weekendje randstadhet beste is de terugkomst en hoe machtig de eenvoudje puinhoofd troost. het goede aan weggaan is hetondervinden waar je vandaan komt, dan zijn er plotsstraten die mijn passen vertragen tot ik stilsta en besefdat...
door Michelle Bracke | 11 aug 2016 | Michelle Bracke
meer dan een netnummer, een codetaalwaarachter een geweldige weidsheidin drie tekens verborgen ligt de heilige drie-eenheid met een ankernaar thuis, als ik ver weg benben ik tegelijkertijdaltijd drie toetsen dichtbij oh ons 045, die in onze harten zijtgeheiligd worden...
door Michelle Bracke | 7 feb 2016 | Michelle Bracke
de psychologie van verstoppertje spelenbegreep je eigenlijk als kind altussen het tellen en gevonden wordenhad je even rust één keer in het jaar heb je het nodigeen tweede mens om in te vluchteneen helend masker dat je evenlaat verdwijnen in een ander wie tot het...
door Michelle Bracke | 17 jan 2016 | Michelle Bracke
ik ken een stad en als je haar fundamenten aaitspinnen haar burgers als zalige katten dan rennenploppen ze naar buiten dan zijn ze op hun best je hoort wel eens van zondagen waaropademhalen hoorbaar wordt -ik ken een stad die nog echoën kanzoals vroeger je moeder...
door Michelle Bracke | 3 dec 2015 | Michelle Bracke
wij, nazaten van het beloofde landonontkoombaar lijkt voor ons hethuldigen van wat aan ons voorafginghet knielen voor wat we nooit geweestzijn, waar we nooit warenmaar we moeten hooghouden watgezonken is, ontharden wat versteenden hervinden wat verloren is in een...
