door Jan Widdershoven | 10 dec 2019 | Anoek Hilt
De jeugd overwintert. Sinds hij jou heeft leren kennen, heeft de storm mijn lot bezegeld en de wind mij berecht. Morgen herbeleef ik de dag die volgt. Geraak door de war en week. Alleen zij die naar voren komen, bestempelen wat gelezen wordt. Het inktlint moet worden...
door Jan Widdershoven | 15 okt 2019 | Anoek Hilt
‘Laat je niet opjagen. Je bent de prooi allang niet meer. Ik schuil in je rimpels en vaar mee tot we uitmonden. Een afscheidszoen krijg je niet afgewassen..’ ‘Tierlantijn, ik ken je nog! Hoe kunnen zij beter zijn dan wij, terwijl we allemaal getikt zijn?’ ‘We...
door Jan Widdershoven | 29 aug 2019 | Anoek Hilt
Jan: Waarom staan wij hier juist op deze ene plek? Waar grijpers een stuk historie hebben beetgepakt en omzichtig hebben neergesmakt alsof ze zeggen wilden: ‘we zijn klaar met jullie en jullie gezeur. Met de afbraak van het omhulsel onttrekken wij alle...
door Jan Widdershoven | 21 jun 2019 | Anoek Hilt
Het lokale buitje waait over. Genageld aan dat wat haar al lang is ontnomen, haalt ze de aarde onder haar nagels vandaan. Niet revaliderend, maar juist in ontplooiing, beweegt ze zich voort. Ze probeert haar tenen tussen de voegen van de tegels te plaatsen, om de...
