Een tekst bestaande uit de combinatie van een column en een gedicht, hoe noem je dat dan? Peul Jan verzon de term ‘coëzie’. In hun allereerste coëzie ‘Ode aan Bijs’ vertellen Paul Dolhain en Jan Widdershoven het verhaal van Herbergh Bijsmans vanuit hun eigen...
hoe kunnen wijmet z’n drieën zijnals in een metafysischonderonsje het bestaanin twijfel wordt getrokken? voor even leek het zoeen samensmelting vande onverteerde resten van een koeen vis; een afvalzak symbolisch neer-gezet. de plek die ons samenzijnbevestigd zag. maar...
waar ligt de stadin een stad of het dorpals wijk geboren en getogen? het kleine broertje fietst niet meer;hij loopt. afgebroken trapper in zijn ene hand,fiets in zijn andere. de weg vanuit de Willemienligt nog niet overdwars met een supermarkt ofdrogisterij. door de...
op de berg wonen dichtersin straatjes van het volk. het trottoirvertoont vaag nog contouren van meestersuit het dal op zoek naar gezellen-handen. we bevinden ons in de toekomstvan een wijk die alles in zich heeft gehad.de oude man staat stil op de weg -scheidslijn van...
Onze honger naar hoop is opwe zien jouw schim langzaam versmeltenmet de schaduwen. Na negentien jaar nog steedsdood; gestold bloed heeft de tijd niet gestopt.Het vlakland waar wij ons bevinden is gemaaktuit een smeltkroes aan herinneringen.Niet de kogels en de...
Foto: Noa de Mes archief ‘Och joa,’t woare toch waal get lüjop de bee, noa de mes.’Nog ee beer, Wiel?’D’r letste, angesj ken ichnit mieë sjtoa sjtrakswen ich mieng rungde maakhei op d’r plei.’ Blieve sjtoa – ging bijzin...
2021: in het multipost-carboon zoektvergeving moerassen van drijvend geweten:een afgetobde steenberg; een glinsteringschittert op de kruising van verandering. de vrouw schrijdt richting ingang.de winkel van ontmoetingen sluit vroegof laat. elke week is er weer een...
in de teloorgang van verval is een bouwval voltooidhier plaats ik mijn huis in een stad die niet af is. voor even had ik een houvast: ik zag ietsin die ogen. een vlammend besef, kapot geknarst glazuur,een oeverloos schudden van gebalde vuistenkeurig verborgen in diepe...
we kijken uit naar vroegertoen straatstenen nog werden gevreesd;verweerd kwaad met gebroken hoeken.het wemelt van hitsige frasen, harde oordelenloze beloften, markante verwensingen.onvolwassen waanideeën ontlopendlangs de omheining hier op deze wegaan de andere kant...
Hoe verwerk je woordentot die ene zin van het levenin het Algemeen Beschaafd Heerlens? ‘We wouwe even zegge:Tat is gewoon wie wij tat toen!’ Koelhollendsj is niet voor de geleerden;het raakt aan het leven in Heerlenals de kop die de sjtoeptegels kupt:...
