door Sven Vek | 17 mei 2022 | Sven Vek
ik zag je noglopen in de stadeen joviale “hallo”we dachtendat het leuk wasals je het volkslied zou zingeniemand moest jezijn groeten doenik had nog danking angere kier missjien
door Sven Vek | 16 apr 2022 | Sven Vek
wijklagen de plaag wegplaatsten stenen op de beenderenplantten een ruimte stationop ons methadonbusjes verleden de straten zijn beekjesen monden van gulzige koppenwaar urban ogenschijnlijkwit en grijs is gevuld met wilde ideeënillusies bevochtenmet een slag om de...
door Jan Widdershoven | 16 apr 2022 | Jan Widdershoven
Als je in een doodskist ligt, zoals ikopgebaard tentoongesteld, keihard stinkend, zoals ikgroeien dan mijn haren nog? Groeien dan mijn harennog beter dan voorheen? KNOESTEN!En de knoesten, hoe zit dat?Vertellen zij hoe vaak ik zal vertakken? Zal het menigeenverbazen...
door Jan Widdershoven | 31 mrt 2022 | Jan Widdershoven
en als we overtweeënhalf tijdperkweer hier zouden staan -aggregatietoestand ongewis,pover zelfbeeld bovendien -kijk ik nog steedsnaar jou, lookalikein het dal. waar twee lopenlijken te kruisen in de kolkdie wij stad noemenliggen pijn en schoonheidinnig verstrengeld te...
door Jan Widdershoven | 29 mrt 2022 | Jan Widdershoven
Een tekst bestaande uit de combinatie van een column en een gedicht, hoe noem je dat dan? Peul Jan verzon de term ‘coëzie’. In hun allereerste coëzie ‘Ode aan Bijs’ vertellen Paul Dolhain en Jan Widdershoven het verhaal van Herbergh Bijsmans vanuit hun eigen...
door Jan Widdershoven | 11 mrt 2022 | Jan Widdershoven
hoe kunnen wijmet z’n drieën zijnals in een metafysischonderonsje het bestaanin twijfel wordt getrokken? voor even leek het zoeen samensmelting vande onverteerde resten van een koeen vis; een afvalzak symbolisch neer-gezet. de plek die ons samenzijnbevestigd zag. maar...
door Jan Widdershoven | 21 jan 2022 | Jan Widdershoven
waar ligt de stadin een stad of het dorpals wijk geboren en getogen? het kleine broertje fietst niet meer;hij loopt. afgebroken trapper in zijn ene hand,fiets in zijn andere. de weg vanuit de Willemienligt nog niet overdwars met een supermarkt ofdrogisterij. door de...
door Jan Widdershoven | 12 jan 2022 | Jan Widdershoven
op de berg wonen dichtersin straatjes van het volk. het trottoirvertoont vaag nog contouren van meestersuit het dal op zoek naar gezellen-handen. we bevinden ons in de toekomstvan een wijk die alles in zich heeft gehad.de oude man staat stil op de weg -scheidslijn van...
door Jan Widdershoven | 26 dec 2021 | Jan Widdershoven
Onze honger naar hoop is opwe zien jouw schim langzaam versmeltenmet de schaduwen. Na negentien jaar nog steedsdood; gestold bloed heeft de tijd niet gestopt.Het vlakland waar wij ons bevinden is gemaaktuit een smeltkroes aan herinneringen.Niet de kogels en de...
door Jan Widdershoven | 17 dec 2021 | Jan Widdershoven
Foto: Noa de Mes archief ‘Och joa,’t woare toch waal get lüjop de bee, noa de mes.’Nog ee beer, Wiel?’D’r letste, angesj ken ichnit mieë sjtoa sjtrakswen ich mieng rungde maakhei op d’r plei.’ Blieve sjtoa – ging bijzin...
