Mijn complexie is
verschrikkelijk
maar met name
onder TL licht
mijn notulen zijn
doodles en gedachten
die ervoor zorgen
dat ik naar huis kan
in de lift staat
een belangrijke
met voor en achternaam
in lichte schok
“Het is het licht”
zei ik in de hoop dat hij dat wel snapte
“Oh”
zei hij enigszins verbaasd
er volgen enkele uren
van stilte
Diederik
ik
in de lift
hand in hand
zijn handjes zijn klam
en
net onder zijn duim
zit een litteken
van de kaasschaaf
die uitschoot
zijn pink
is scheef
van die keer op de middelbare school
toen hij volleybalde met een medicijnbal
ik keek kort
in zijn ogen
voordat hij verder
tuurde
in het oneindige
dat zich buiten mijn ogen afspeelde
de deur schuift open
“Sorry van die medicijnbal, man”
zei ik zachtjes
“Oh”
zei hij licht beschaamd
sommigen zeggen dat Diederik
nog steeds in die lift staat
te wachten
op slecht verlichte mensen
Panda prijs
