zo heb ik je ooit wel gezien
benevelde duisternis in het licht
van vroeger
uit een tijd
dat moeilijk doen niet onze aard was
maar een realiteit die ons bevatte
ons weerhield van opkijken
naar wat wel was en kon.
zo zal ik je soms nóg zien
als de last van een herfst drukt
op ons momentum
van de dag
waar het licht alleen nog schijnt
in het gat van een verleden
dat ons bindt en vol afkeer
onszelf niet laat zijn.