halte coriovallum

we hebben een kwartier
en de tijd tikt door.
maar ooit liep hier decimus
op de heirbaan vanuit aken.
hij wilde niet naar hier
en heirbanen zijn recht
maar ze kennen geen genade
in kuilen vastgeklonken keien.

het was hier dat hij viel
al zijn zaligheid in het stof
en niet méér wilde dan
hetgeen deze plek hem bood.
ongebreidelde rust
ontnam hem zicht op xanten.
zijn lichaam vond het goed
de pottenbakkers net zo zeer.

halte coriovallum
we hebben een kwartier
en losjes tikken we löss los.
bodemschatten eroderen
zolang er twijfel blijft.
de drang wordt aanjager
om verleden te hernieuwen
we hebben een kwartier.

een romeins kwartier
duurt lang voor de tijd van het jaar.
slechts even lag decimus hier
toen tijd nog geen plek had.