voor de rennemig

wij mochten niet bij
de rode brug spelen. zelfs de honden wilden
er niet zijn, trokken de bazen de tuin in,
in een rechte lijn zoals een tram op spoorstaven.

mijn vader liep het platte dak op en keek
naar de kerkklok, dacht vast;
ik ben er niet lang.

zo ben ik er ook niet lang. zondag
de ruiten op de heksenberg ingooien
met het zondagsnieuws was zo gebeurd.
ik ademde op de berg voor het eerst een dier in.

wat uitzicht is weet je pas
als je al die tijd ingegraven was.

we braken ons bouwwerk
van lego gelijk weer af en stopten het in de doos terug.